ولادت امام علی (ع) گرامی باد
سکان زمین و آسمان است علی
سلطان همه جهانیان است علی
آوازه ی او ز هفت اقلیم رسد
مشهور به هفت آسمان است علی
برتر ز علی رب جلی خلق نکرد
آقای همه بهشتیان است علی
آب را گل نکنیم پدرم در خاک است ...
وقتی دیروز باران بارید
" آن مرد در باران آمد" را به یاد آوردم
" آن مرد با نان آمد"
یادم آمد که دیگر پدرم در باران
با نانی در دست
و لبخند بر لب
نخواهد آمد
دیروز دلم تنگ شد و با آسمان و دلتنگی‌اش
با زمین و تنهائیش
با خورشید و نبودنش
به یاد پدر سخت گریستم
پدرم وقتی رفت سقف این خانه ترک بر میداشت
پدرم وقتی رفت دل من سخت شکست
خاطر خاطره ها رخ بنمود
زندگی چرخش یک خاطره است
خاطر خاطره ها را نبریدش از یاد
پدرم وقتی رفت آسمان غمزده بود
و زمین منتظر …..
زندگی چرخش ایام و گذار من و توست
و کسی گفت به من:
آب را گل نکنید
پدرم در خاک است
زندگی می‌گذرد
کاش یک فاتحه مهمان شقایق باشیم
و زمین کوچک نیست
دل ما تنگ و نفس سنگین است
کاش میشد آموخت که سفر نزدیک است
خاطر خاطره‌ها را نبریدش از یاد
زندگی می‌گذرد
کاش یک فاتحه مهمان شقایق باشیم
آگاه باش که با یاد خدا دلها آرامش می یابد
آگاه باش که با یاد خدا دلها آرامش می یابد
أَعُوْذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
الَّذِینَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ
همان کسانی که ایمان آورده اند و دل هایشان به یاد خدا آرام می گیرد
آگاه باش که با یاد خدا دلها آرامش می یابد..
(آیه ۲۸ سوره رعد)
یک نفر از خدا جا مانده ....
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَ لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ» [الحجر: ۲۶]
ما انسان را از «صلصال » و از «حما مسنون » آفریدیم.
« صلصال» یعنی گل خشک شده،
« حما» یعنی لایه ای از گِل و لای که پس از ته نشینی سیل روی زمین باقی می ماند و « مسنون» یعنی لجن و گل بدبو.
«یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ» ؟
اى انسان، چه چیز تو را در برابر پروردگار بزرگوارت مغرور کرده است؟
یاد خدا
وَ اذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَ تَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتِیلًا
نام پروردگارت را یاد کن و از همه گسسته و به او پیوسته شو …
(مزمل ۸)
از تو
به آغوش تو
می‌گریزم!
خدا می بیند
خدا، همه ی تو را می بیند!
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ
و خداوند آنچه را در دل پنهان میدارند بخوبی میداند.
خانه ی دوست کجاست
و کســی می گــــــوید: ســــر خود بالا کــــــن؛ بـــه بلنــــــــدا بنگـــــــر؛
بـــه بلنـــــــدای عظیــــــم؛ بـــه افـــــق هــــــای پر از نـــور امیـــــــد ...
و خـــــودت خـــــــواهـــــــی دیـــــــــد؛ و خـــــــودت خــــــواهــــــی یافـــــت؛
خانـــه دوست کجاست ...
خانـــه دوســت در آن عرش خـــــــــــداســت ...
خانـــه دوســت در آن قلــــب پـر از نــور خـــــــداست؛
و فقــــــــط دوســـت خــــــــــــداســت ...
مناجات
خدایا به من بیاموز که چطور در سخت‌ترین شرایط
آنگاه که من چیزی را با همه‌ی وجود از تو می‌خواهم
و تو حاجت‌روایی‌ام را مصلحت نمی‌دانی،
از مهربانی و رحمتت ناامید نشوم
و همچنان عاشقت بمانم
خدایا یادم بده در ناامیدی مطلق، لبخند زدن را...
یادم بده در دل‌شکستگی و رنجش، بخشندگی را...
یا ابا صالح المهدی (عج)
خدا ما را از دیدار امام زمان محروم کرد!
ولی بعضی از ما از این تحریم
به اندازه تحریم آمریکا
صدایمان در نیامد و ناله نزدیم!!!
.... و او نامش شهید است
حجت الاسلام پاشا پور (عارف تهرانی):
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
شعار و حرف پرکرده تمام ادعاها را
یکی بخشیده چون حافظ سمرقند و بخارا را
یکی چون صائب تبریز سر و دست و تن و پا را
از این سو شهریار داده تمام و روح و اجزا را
از آن سو بانو دریائی گرفته حال ماها را
سعادتمند شاعر نیز فقط گفت و نداد هرگز
نه ملک و نه بخارائی نه روح و نه تن و پا را
ولی من میشناسم کس, که او نه گفت و نه دم زد
بدون حرف عمل کرده تمام ادعاها را
کسی که خانمانش را رها از بهر جانان کرد
بدون منتی بخشید سر و دست و تن و پا را
و او آهسته آرام برای عشق محبوبش
فدا کرده به گمنامی تمام روح و جزا را
اگر خواهی بدانی کیست وجودت از سجود اوست
تمامی خودش را داد به ما بخشیده دنیا را
نگفتش ترک شیرازی نه گفتش خال هندویش
و او نامش شهید است او عمل کرد ادعاها را
اَلـلّـهُـمََّ صَـلِّ عـَلـی مُـحَـمَّـد وَ آل مُـحـَمَّـد و عَجِّل فَرَجَهُم
و پدر هست هنوز ...
